De elektrische draadversperring aan de Belgisch-Nederlandse grens tijdens Wereldoorlog I

Aan de Belgisch-Nederlandse grens was het van bij het begin van de Eerste Wereldoorlog bijzonder druk – veel te druk naar de zin van de bezetter.  Over de ganse lengte van de grens werden de Duitse grensbewakers vaak te grazen genomen door smokkelaars, spionnen, grensgangers, brievendragers, oorlogsvrijwilligers en andere verzetslui.  Dan maar de grote middelen inzetten, dacht de Duitse staf.

Van Knokke tot aan het Drielandenpunt werd de grens met Nederland afgesloten door een onder elektrische stroom staande versperring die, daarenboven, ook nog streng bewaakt werd door niets ontziende schildwachten die meestal niet aarzelden om te schieten op wie het waagde te dicht bij de versperring te komen.

Allerlei motieven – vaderlandsliefde, maar soms ook geldgewin – leidden er evenwel toe dat tal van landgenoten een buitengewone creativiteit aan de dag legden, meer nog, dat zij getuigden van onnoemelijk veel moed en lef om de versperring te lijf te gaan om toch maar in Nederland te geraken.

Em. Prof. dr. Alex Vanneste

De lezing gaat in op de redenen van de bouw van de elektrische versperring, het optrekken en de technische kenmerken ervan, de wijze waarop de Belgen alsnog deze levensgevaarlijke hindernis omzeilden – maar ook op de talrijke slachtoffers die vielen onder het Duitse vuur en de roekelozen die de dodende kracht van de toen nog nauwelijks gekende elektriciteit onderschatten. Levensechte en boeiende avonturen, waarbij de werkelijkheid de fictie overtreft…

Deze unieke voordracht vindt plaats in het O.L.V.-centrum te Halle op dinsdag 4 maart 2014 om 20 uur.

Leden K.G.O.K.H. en Davidsfonds betalen 5 Euro, niet-leden 7 Euro.